28 juli 2023 - Bidden in de natuur

   vanbeek   19 jan. 2024

Naar: ‘Mystiek is liefde’ door William Johnston

Download/print

Bidden in de natuur.

Het evangelie leert ons dat Jezus bad in de bergen en in de wildernis. Zijn parabels gaan over de velden en het zaad en de zaaier – over het grote mysterie van leven en groeien. Ze openbaren een Jezus die heel vertrouwd was met de wereld van de landbouw. En het christelijk monnikendom heeft in navolging van Jezus altijd een diep verband gezien tussen de handenarbeid op het veld en het contemplatieve gebed in de cel. Alsof  contact met de grond en het stille werk tussen de vruchten de monnik naar de religieuze ervaring toe haalt, die hem verenigt met de levende God. …..

Probeer open te staan voor de mysterieuze en vage zin voor ‘aanwezigheid’.
God is er: in de bergen en de oceaan, in de bloemen en de vogels, in de bomen en de akkers. Wandel door de groene velden of langs de zee en luister naar elk geluid, en wees je bewust van de schoonheid en bovenal van de omvattende aanwezigheid die over alles zweeft. Dit kan een gebed zijn dat kracht geeft. Want God is op een wonderlijke manier aanwezig in alle dingen, aan het werk in alles, en Hij geeft zich aan ons in alle dingen. We kunnen Hem niet zien of aanraken, maar soms kunnen we zijn aanwezigheid gewaarworden, zijn helende aanwezigheid. Wegen je geest en je hart zwaar, wandel dan en kijk naar de natuur. Voel de lucht en de regen je lichaam wassen en je geest schoonspoelen. Eet en drink overvloedig aan de sterkende, bevrijdende, helende, levende tafel van het leven.
Leer van de dichters en de mystici die met de bergen en de zee spreken en hun geest en hart openen voor hun antwoord.

Lees het Matteüs 6 mn vers 25 – 34  steeds weer opnieuw, waar het gaat over de lelies in het veld en de vogels in de lucht. Jezus zegt ons te kijken. Neem zijn woorden dus letterlijk. Geniet van de schoonheid. Wandel je over het pad op het platteland of klim je op de weg die de berg op kronkelt, kijk naar het gras en de vogels. Hou even halt bij een koe of dat schaap of dat paard. Kijk ernaar! Soms hebben we in ons leven nergens naar gekeken, omdat we terwijl we naar het ene keken, al aan iets anders dachten, of plannen maken voor de toekomst.
Terwijl je kijkt en luistert, denk dan aan de boodschap van het evangelie om je zorgen te laten vallen. Wat houden we toch van onze zorgen! Wat klampen we ons eraan vast! Wat koesteren we ze! Maar het evangelie zegt: laat ze vallen! Maak je geen zorgen.
En ga dan een stap verder. Laat niet alleen alle zorgen los, maar ook alle gedachten, alle redeneren en denken en het vormen van ideeën en plannen voor de toekomst. Wanneer je naar de natuur kijkt, denk dan niet aan de lelies en de bloemen. Geef geen namen aan de verschillende plantensoorten. Ga je niet bezighouden met plantkunde of vogelkunde. Kijk en luister en leer er te zijn, zoals de bloemen in het veld en de vogels in de lucht.
Wat een fantastische leermeesteres is Moeder Natuur. Ze leert ons te zijn.

In dit verband is er nog een manier van bidden: contemplatie of bewustzijn van je eigen lichaam. Neem deze woorden van Matteus (6: 25):
‘Is het leven niet meer dan het eten, en het lichaam niet meer dan de kleding?’
Nogmaals, denk niet na over je leven en je lichaam, word ze gewaar. Dat kun je doen door te ademen. Niet door je ademhaling te beheersen, maar door je er bewust van te worden.
Herinner je de boeddistische tekst: ‘Als je diep inademt, o monniken, wees je er dan van bewust dat je diep inademt. Als je oppervlakkig inademt, o monniken, wees je er dan van bewust dat je oppervlakkig inademt. Als je middelmatig diep inademt, o monniken, wees je er dan van bewust dat je middelmatig diep inademt.’
Zo word je je bewust van je leven. En zo beleef je de woorden van Jezus: ‘is het leven niet meer dan het eten, en het lichaam niet meer dan de kleding?’
De esthetische traditie van Japan spreekt van gewoon maar kijken, zoals ze spreekt van gewoon maar lopen of gewoon maar zitten of luisteren of doen wat je doet. Het zijn allemaal variaties van gewoon maar zijn. En dan komt deze traditie met een kostbare uitdrukking op de proppen: ze spreekt van de bloem of de plant of de vogel of wat dan ook worden. Als je dat doet, verlies je je ego en ga je binnen in de toestand van niet-zelf, die misschien te begrijpen is als een flits van verlichting waarin men het illusoire en afgescheiden ego verliest en het echte en universele zelf vindt, dat openstaat op het heelal, open op andere mensen en open op God. ……

Als je naar God zoekt vergeet dan nooit dat Hij ook naar jou op zoek is!

Naar: ‘Mystiek is liefde’ door William Johnston